کاشمر یکی از شهرستان*های استان خراسان رضوی ایران است. مرکز این شهرستان، شهر کاشمر است.
در سال ۱۳۸۵، این شهرستان تعداد ۱۴۹٬۳۵۸ نفر جمعیت داشته است.
از محصولات مهم این شهر میتوان به زعفران انگور(انواع مختلف) کشمش و فرش دستباف اشاره کرد. تقسیمات کشوری
شهرستان کاشمر شامل ۲ بخش و پنج دهستان و به نام*های زیر است:
- بخش مرکزی شهرستان کاشمر
- دهستان بالا ولایت (کاشمر)
- دهستان پائين ولایت
- بخش کوهسرخ
- دهستان بررود
- دهستان برکوه
- دهستان تکاب (کاشمر)
در سال ۱۳۷۴ ه.ش بخشی از آن تحت عنوان شهرستان بردسکن جدا و در سال ۱۳۸۲ بخش دیگری با نام شهرستان خلیل*آباد از آن جدا شد.
گردشگری
از جله نقاط مهم و دیدنی این شهر آرامگاه دو امام زاده یکی در مرکز شهر به نام سید حمزه معروف به باغ مزار که در میان باغی احاطه شده و دیگری سیدمرتضی در دامنه کوه می باشد که بسیار دیدنی و خوش آب و هوا می باشد. مرحوم مدرس پس از تبعید در این شهر به شهادت رسیده و دفن گردیده که شهید مدرسوی پس از انقلاب سال 57 ترمیم و بازسازی گردیده است. از مهم*ترین صادراتآن فرش و محصول کشاورزی عمده آن انگور و کشمش مرغوب و در این سالها زعفراننیز می باشد. کاشمر
کاشمر که یکی ازشهرستان های خراسان رضوی است، از شمال به نیشابور وسبزوار، از مشرق به تربت حیدریه، از جنوب به گناباد و از مغرب به شاهرودمتصل می شود. ارتفاع آن از سطح دریا 1215 متر است. این شهرستان در 35 درجهو 11 دقیقه عرض شمالی و 58 درجه و 72 دقیقه طول شرقی قرار گرفته و آب وهوای آن به علت پستی و بلندی زمین و عوامل دیگر متنوع است. در شمال شرقیاین شهرستان هوا سرد و مرطوب و زمستان های آن طولانی است. شمال این منطقهدارای آب و هوای معتدل و قسمت های جنوبی به علت مجاورت با کویر دارای اب وهوای بسیار گرم و آبی شور می باشد. ارتفاعات شمالی این شهرستان از خوافشروع شده و از شمال تربت حیدریه می گذرد و دارای کوههای مربوط به دورانچهارم زمین شناسی و دارای قله مخروطی آتشفشانی در شمال قریه ریوش است.کوههای این منطقه پوشیده از درخت بادام می باشند و در دامنه ها دارای چشمههای آب گرم معدنی هستند. رشته کوههای جنوبی این منطقه بسیار کم آب و دارایتپه های گچی اند. در قسمت جنوبی این شهرستان کویر نمک قرار دارد که درزمستان و در هنگام بارندگی عبور از آن دشوار است. رودهای این شهرستان فصلیاند و بیشتر در بهار از دره های کوهستانی شمال جاری می شوند. کاشمر منطقهای کشاورزی است و دارای محصولاتی چون غلات، حبوبات، پنبه، زیره و تنباکواست. در کوهستان های این منطقه محصولات دامی مانند پشم و پوست و لبنیاتتولید می شود. صنایع دستی محلی کاشمر قالی، قالیچه، زیلو، گیوه و چادرشبابریشمی است. انگور و کشمش کاشمر دارای ارزش صادراتی است.
شهرستان کاشمر از چهار بخش به ذنام های حومه، ریوش، خلیل آباد و بردسکنتشکیل می شود و دارای 152 پارچه آبادی است. طوایفی مانند طایفه طاهری،طوایف بلوچ خان زائی، گرگ زائی و اسماعیل زائی، طایفه بهمدی و میش مست دراطراف این شهرستان زندگی می کنند.
تاریخچه کاشمر
کاشمر طی چند هزار سال قدمت به نام های متفاوتی خوانده شده است. بنای آنرابه بهمن پسر اسفندیار و نوه گشتاسب نسبت داده اند. نام اصلی آن ترشیز استو جغرافی نویسان اسلامی به صورت طرثیث و ترشیش و.. آنرا ثبت کرده اند.همچنین نام های سابق این شهر بوشت و بست بوده است. پس از تصرف خراسان بدستاعراب و تا زمانیکه سلسله های ایرانی در خراسان علیه خلفای اموی قیامکردند ترشیز در طی دو سه قرن اولیه اسلامی بین امرای طاهری و صفاری دست بهدست می گشته و در نیمه اول قرن چهارم از شهرهای تابعه نیشابور محسوب میشده است. در سال 483 هنگامیکه حسن صباح پیشوای نزاریان ایرانی در الموتاستقرار یافت دستیار خود حسین قاینی را که از پیش حکومت قهستان و ترشیز راداشت به عنوان داعی به ترشیز اعزام کرد و وی در دعوت مردم به نهضت نزاریحسن صباح توفیق زیادی بدست آورد. تعداد زیاد قلعه های جنگی در سراسرقهستان که در نام های محلی به نام های قلعه دختر و قلعه ملاحده موسومندحکایت از این امر دارد. پیش از سلطه مغول ترشیز بدست وزیر سلطان سنجرسلجوقی غارت و پس از آن در سال 4-653توسط جلوداران سپاه هلاکوخان مغولویران شد. بعد از قلع و قمع اسماعیلیه توسط هلاکو خان مغول بار دیگر ترشیزرو به آبادانی گذاشت و در قرن هفتم یکی از شهرهای مهم قهستان به شمار میآمد اما در پایان همین قرن توسط امیر تیمور گورکانی تصرف شده و ویرانگردید.
زن